Bingo!

Met Pasen was het topdrukte. In Brisbane werden we al geadviseerd op tijd een camping te zoeken. We zaten op het laatst beschikbare plekje ineens tussen vakantie vierende Australiërs op een camping . Best apart bij 30 graden paaseieren zoeken, die al gesmolten zijn voor je ze op kan eten.  

Ze hadden er zelfs een outdoor bioscoop, waar we de oude versie van Charlie en de Chocolat Factory konden zien.  Eindelijk begreep Line het koosnaampje van haar Tante Annette: kleine Oompa Loompa!

Op 2e paasdag zijn we via de Steve Irwin Way naar zijn fameuze Australia Zoo gegaan. Deze dierentuin is door Steve Irwin in 2002 overgenomen van zijn ouders en is nu door zijn vrouw, dochter en zoon verder uitgebouwd. Echt een hele leuke dierentuin, waarin natuurlijk de krokodillen centraal staan. Line kreeg eindelijk de kans om haar favoriete dier zelfs aan te raken. Er is ook een crocoseum, waar we de familie Irwin aan het werk hebben gezien met een spectaculaire krokodillenshow. Robbert Irwin, de zoon van Steve, was onlangs 10 geworden en mocht de krokodillen mee helpen voeren.

En Tom was hoognodig aan een haircut toe! Het werd hoe kan het ook anders aan de sunshine coast: een surf kapsel. Het moest wel snel, want Tom had er niet zoveel zin in.

Waar de Goldcoast gaat om hoogbouw, gaat de Sunshine Coast om chique. Noosa Heads is het voorbeeld hiervan met luxueuze, mooie hotels en een chique winkelstraat. Alleen bijna onmogelijk je camper ergens neer te zetten. We zijn hier slechts kort gebleven en hadden weer behoefte aan de wat meer afgelegen plekken van Australië.

Deze plek vonden we in Tin Cup Bay. Een gehucht vlakbij Fraser Island, waar we de 2 dagen daarna een tour zijn gaan doen. Per veerboot vertrokken we vanuit Hervey Bay  om 30 minuten later op Fraser Island aan te komen. 

Al snel werden we bang gemaakt voor de Dingo’s op het eiland. Een brutale, wilde, Aziatische wolf, die het vooral op kinderen in de leeftijd van 3 en 4 jaar  gemunt heeft. Laten Line en Tom nu precies in die leeftijdscategorie vallen.  Het houdt eigenlijk in dat je een beetje verstandig er mee om moet gaan. Je moet niet alleen gaan wandelen en kinderen mogen niet alleen gelaten worden. Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld en daarom alleen maar berijdbaar met een 4WD. 

Er zijn alleen maar zandwegen en de enige snelweg is een 120 kilometer lang strand. Met een 4WD bus zijn we schuddend en al over de binnen wegen van Fraser gereden, langs prachtig mooie meren en tropisch regenwoud, afgewisseld met Eucalyptus bossen. Iedereen stond versteld dat Tom lekker kon slapen, terwijl de Duitsers achterin de bus, bij elke hobbel gillend de lucht in vlogen.

Volgens Warren, onze tourguide en buschauffeur, moest je ook genoeg snelheid hebben om de zanderigste wegen te kunnen berijden.

Op de eerste dag kwamen we al een Dingo tegen. Of zoals Line steeds zegt: Bingo!

In de middag zijn we naar een meer gelopen aan een zandduin. 2,5 km heen en 2,5 km terug liepen Line en Tom zonder te morren. (De dingo was hierbij een goede motivator!)

Op het eiland is ook een resort, waar we de nacht door hebben gebracht.

De tweede dag was er een vol verrassingen.  We hebben deze dag vooral over de strand snelweg gereden, langs diverse mooie plekken en een oud scheepswrak.

Hier kregen we plotseling de mogelijkheid om tegen een vriendenprijs een ‘’scenic flight’’ te maken over Fraser Island.

We hebben genoten van de prachtige uitzichten over Fraser en hebben zelfs nog 2 haaien in de oceaan gespot. 

Na nog een paar stops met mooie plekken om te zwemmen en uitzichten om te bewonderen.(Champaign Pools & Indian Head) werd de dag werd afgesloten bij een natuurlijke stroom versnelling: Eli Creek. Je kon je hierin laten meevoeren naar het strand. Line en Tom wisten van geen ophouden.

 Tijdens de veerboot terug werden we nog getrakteerd op een mooie zonsondergang.

 Na deze super 2-daagse zijn we naar Town of 1770 gereden. De eerste plek, waar Captain Cook in de staat Queensland aan land kwam en de tweede plek in heel Australië.