Van Melbourne naar het Walhalla

Eindelijk hebben we weer een beetje normale internet verbinding. En ja daarvoor moet je bij McDonalds zijn. Verder geen reclame hoor!

Inmiddels zijn we een klein weekje op weg op het vasteland van Australië. Het voelde goed om na 7 jaar weer terug te zijn in Melbourne. Het voelt een beetje als Rotterdam, dus als thuis.
Inmiddels is Melbourne weer een paar wolkenkrabbers rijker en verandert de skyline enorm.
Er wordt ook tegelijk gebouwd aan 12 nieuwe.

Met Line en Tom in een buggy, genietend van hun rust na alle wandelingen.
Na Melbourne zijn we naar het zuidelijkste natuurpark van het vasteland van Australië gereden: Wilson's Promontory.

Een prachtig park met mooie stranden, riviertjes en wildlife 'onder' je camper. In de nacht wordt je gewekt door een wombat die jeuk aan zijn rug heeft en jouw camper als schuurobject gebruikt.
Hier hebben we Line en Tom na enig aandringen

wederom zover gekregen om een mooie wandeling te maken. Al kostte het soms wat moeite. Maar ja, wat wil je als je denkt met 90 minuten klaar te zijn er 3 uur over doet.

Het was het wel meer dan waard. Met prachtige uitzichten over de baaien en stranden van het park.
Deze camping komt met stip op 1 binnen in onze camping top 5. Het lag aan de tidal river en vlak bij een strandje in een baai.
In het donker hebben we wombats gezocht en er twee gevonden. Dat was best eng zo in het donker vonden Line en Tom.
De eerste nacht was heel erg helder en ook wat fris, maar daardoor wel een prachtige sterrenhemel gezien. We hebben alleen nog niet de grote beer op z'n kop gezien, maar wel vele andere sterren.

Op een regenachtige dag zijn we weer op weg gegaan en uiteindelijk in het Walhalla terecht gekomen. Een plaatsje waar in 1862 goud werd ontdekt en de mensen het dorpje omdoopte tot Walhalla. Hiervandaan vertrekt een klein treintje naar een stationnetje verderop, dwars door de bergen en het regenwoud.

Tom en treinen, dat is een perfecte combi. Dan is hij helemaal in zijn element. Hij wil nu alleen nog maar in de trein zitten.


Bedankt voor alle reacties tot nu toe. Altijd leuk om te lezen!

Voor alle opa's en oma's doen we nog een leuke foto van Line en Tom in Melbourne erbij!

Tot snel weer!!

Liefs Rosalito

Dag Tassie

10 dagen Tasmanië zitten erop! We hebben de camper onder controle, we zijn al echt aan het onthaasten en het weer was lekker Hollands nazomerweer: regen, zonneschijn en rond de 21 graden. Al met al goed om te wennen.
Vanuit ''historisch'' Richmond hebben we Hobart bezocht en zijn we vanuit Hobart naar Freycinet National Park gereden. Historisch heeft hier toch een wat andere betekenis dan in Europa. Met de oudste nog berijdbare brug uit 1823.

Vanuit Coles Bay hebben we onze basis voor 2 nachten gekozen om Freycinet te verkennen. De camping op Coles Bay lag ideaal aan een strand. Dus bouwden we een zandkasteel, compleet met grachten en dijken zoals een Hollander dat van nature meekrijgt. En ja geef Tom zand en water en hij is volledig in zijn element.

Line en Tom hebben ons doen verbazen door 1,5-2 uur een berg op te klimmen en later weer naar beneden te lopen. Het was wel de moeite waard: dat vond zelfs Line. Met prachtige uitzichten op een baai zo helder als een wijnglas. Vandaar denk ik ook de naam: Wineglass Bay.

Op de terugweg werden we verwelkomt door een aantal Wallabies. ‘Wilde’ wallabies, zo tam als een lammetje. Maar toch, we tellen ze mee in onze wildlife teller!

 Afgelopen nacht hebben we geslapen in Penguin. Zoals de naam al doet vermoeden: het krioelt hier van de pinguins. Helaas niet vandaag. De Pinguins hebben besloten warmere oorden op te zoeken.  Wij moesten het doen met alle verwijzingen naar pinguins: penguin Café, Penguin Firestation, Penguin Pharmacy en pinguin prullebakken.

Vandaag  gaan we weer op weg naar Melbourne met de Spirit of Tasmania.

"We zijn aan de andere kant en we vallen er niet af"

Dat waren bijna de eerste woorden van Line toen we voet aan de grond zetten in Melbourne.
De eerste dag dachten we de tijdzones goed te hebben doorstaan. Tijdens de ferry tocht naar Tasmanië hebben we op de boot heerlijk geslapen. De dagen daarna waren Line en Tom een paar nachten rond 3 uur klaar wakker waren..... en wij ook trouwens. Nadat we aankwamen in Devonport (TAS) reden we gelijk het eerste natuurpark binnen en daarmee ook volledige mobiele isolatie. Telstra de provider hier heeft een monopolie op het netwerk, waarvan geen andere provider gebruik mag maken.
Dus we moesten gelijk afkicken van elke vorm van communicatie naar het thuisfront. Gelukkig was de SOS oproep nog wel beschikbaar (voor de bezorgden onder jullie).

Cradle Mountain NP was de eerste stop en het was super mooi. We kregen zelfs Line en Tom zover een paar wandelingen te maken. Hoewel Line na het horen over de bandicoot (een soort muis met grote oren) het liefst de hele wandeling met ogen en oren dicht wilde lopen. We hebben ook enorm gezocht naar het gekke-bek-dier, maar helaas hebben we hem nog steeds niet gevonden. Anders hadden Line & Tom hem wel weggejaagd met hun zoetgevooisde stemmetjes.



Na Cradle Mountain zijn we doorgereden naar Franklin-Gordon Rivers NP. Een fantastische plek met veel regenwouden en een ruige kust aan de Gordon River. We hebben een boottocht gemaakt over deze rivier. Een hele relaxte dag op het water en af en toe aan land om wat te bekijken.
De kinderen bleven het liefst op de boot: er was namelijk een speelruimte voor kinderen.

Gisteren zijn we weer wat meer in de bewoonde wereld beland, nabij de hoofdstad van Tasmanië: Hobart. We hebben nabij een historisch plaatsje Richmond op een camping gestaan en zijn naar een Tasmanian Wildlife Sanctuary gegaan. Hier vangen ze gewonde Australische dieren op voor rehabilitatie of definitief verblijf. Dit is de beste plek om de Tasmaanse Duivel te aanschouwen, anders dan dood langs de kant van de weg. Ze eten namelijk karkassen van dieren, waardoor ze zelf ook vaak ten prooi vallen als ''roadkill''. Hier hadden ze ook een hele kudde aan kangoeroe's. Dat was wel aan Line en Tom besteedt!


We hebben nog een paar dagen Tasmanië te gaan. Vrijdag op naar het vaste land.

De camper rijdt prima en links rijden is inmiddels een tweede natuur geworden.

Tot snel, ws vanaf het vasteland van Australië.


Tasmaanse uitspraak:
"You know why Tasmania is getting closer to the mainland? Cause Melbourne sucks!"

There and back again

9 maart is het zover. Om half 1 in de middag vertrekken we vanaf Schiphol met z'n vieren naar Australië.


 Met Cathay Pacific vliegen we via Hong Kong direct door naar Melbourne, waar we plaatselijke tijd 22:35 uur aan zullen komen. In die periode is het in Melbourne 10 uur later. 
Om het ingewikkeld te maken: van 30 maart tot 6 april is het in Melbourne 9 uur later en vanaf 6 april is het 8 uur later.

6 Berth Cheapa Camper

De volgende dag pikken we onze Cheapa Camper op.
What's in the name!

Lekker ruim met douche en toilet. En vooral een vangnet voor de bovenslapers!!

Dat hebben die 2 kleine draaitollen wel nodig.

Diezelfde avond gaan we gelijk op de ferry naar Tasmanië. De volgende ochtend komen we aan in Devonport.

Hieronder voeg ik het voorlopige reisschema toe, de tijden zijn in de lokale tijd.
  9 maart 2014   12.25 uur  Amsterdam - Hong Kong     7.00 uur (aankomst)
10 maart 2014   10.20 uur  Hong Kong - Melbourne    22.35 uur
11 maart 2014   19:30 uur  Melbourne - Devonport        7.30 uur
21 maart 2014   19.30 uur  Devonport - Melbourne        7.30 uur
22 maart 2014 - 4 juni 2014  Melbourne - Cairns
  4 juni 2014         18.00 uur   Cairns - Sydney                 21:00 uur
  8 juni 2014        21.35 uur Sydney - HongKong            14.00 uur
  9 juni 2014        00.15 uur  Hong Kong - Amsterdam   06.50 uur

Tot gauw vanuit Australië