Bingo!

Met Pasen was het topdrukte. In Brisbane werden we al geadviseerd op tijd een camping te zoeken. We zaten op het laatst beschikbare plekje ineens tussen vakantie vierende Australiërs op een camping . Best apart bij 30 graden paaseieren zoeken, die al gesmolten zijn voor je ze op kan eten.  

Ze hadden er zelfs een outdoor bioscoop, waar we de oude versie van Charlie en de Chocolat Factory konden zien.  Eindelijk begreep Line het koosnaampje van haar Tante Annette: kleine Oompa Loompa!

Op 2e paasdag zijn we via de Steve Irwin Way naar zijn fameuze Australia Zoo gegaan. Deze dierentuin is door Steve Irwin in 2002 overgenomen van zijn ouders en is nu door zijn vrouw, dochter en zoon verder uitgebouwd. Echt een hele leuke dierentuin, waarin natuurlijk de krokodillen centraal staan. Line kreeg eindelijk de kans om haar favoriete dier zelfs aan te raken. Er is ook een crocoseum, waar we de familie Irwin aan het werk hebben gezien met een spectaculaire krokodillenshow. Robbert Irwin, de zoon van Steve, was onlangs 10 geworden en mocht de krokodillen mee helpen voeren.

En Tom was hoognodig aan een haircut toe! Het werd hoe kan het ook anders aan de sunshine coast: een surf kapsel. Het moest wel snel, want Tom had er niet zoveel zin in.

Waar de Goldcoast gaat om hoogbouw, gaat de Sunshine Coast om chique. Noosa Heads is het voorbeeld hiervan met luxueuze, mooie hotels en een chique winkelstraat. Alleen bijna onmogelijk je camper ergens neer te zetten. We zijn hier slechts kort gebleven en hadden weer behoefte aan de wat meer afgelegen plekken van Australië.

Deze plek vonden we in Tin Cup Bay. Een gehucht vlakbij Fraser Island, waar we de 2 dagen daarna een tour zijn gaan doen. Per veerboot vertrokken we vanuit Hervey Bay  om 30 minuten later op Fraser Island aan te komen. 

Al snel werden we bang gemaakt voor de Dingo’s op het eiland. Een brutale, wilde, Aziatische wolf, die het vooral op kinderen in de leeftijd van 3 en 4 jaar  gemunt heeft. Laten Line en Tom nu precies in die leeftijdscategorie vallen.  Het houdt eigenlijk in dat je een beetje verstandig er mee om moet gaan. Je moet niet alleen gaan wandelen en kinderen mogen niet alleen gelaten worden. Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld en daarom alleen maar berijdbaar met een 4WD. 

Er zijn alleen maar zandwegen en de enige snelweg is een 120 kilometer lang strand. Met een 4WD bus zijn we schuddend en al over de binnen wegen van Fraser gereden, langs prachtig mooie meren en tropisch regenwoud, afgewisseld met Eucalyptus bossen. Iedereen stond versteld dat Tom lekker kon slapen, terwijl de Duitsers achterin de bus, bij elke hobbel gillend de lucht in vlogen.

Volgens Warren, onze tourguide en buschauffeur, moest je ook genoeg snelheid hebben om de zanderigste wegen te kunnen berijden.

Op de eerste dag kwamen we al een Dingo tegen. Of zoals Line steeds zegt: Bingo!

In de middag zijn we naar een meer gelopen aan een zandduin. 2,5 km heen en 2,5 km terug liepen Line en Tom zonder te morren. (De dingo was hierbij een goede motivator!)

Op het eiland is ook een resort, waar we de nacht door hebben gebracht.

De tweede dag was er een vol verrassingen.  We hebben deze dag vooral over de strand snelweg gereden, langs diverse mooie plekken en een oud scheepswrak.

Hier kregen we plotseling de mogelijkheid om tegen een vriendenprijs een ‘’scenic flight’’ te maken over Fraser Island.

We hebben genoten van de prachtige uitzichten over Fraser en hebben zelfs nog 2 haaien in de oceaan gespot. 

Na nog een paar stops met mooie plekken om te zwemmen en uitzichten om te bewonderen.(Champaign Pools & Indian Head) werd de dag werd afgesloten bij een natuurlijke stroom versnelling: Eli Creek. Je kon je hierin laten meevoeren naar het strand. Line en Tom wisten van geen ophouden.

 Tijdens de veerboot terug werden we nog getrakteerd op een mooie zonsondergang.

 Na deze super 2-daagse zijn we naar Town of 1770 gereden. De eerste plek, waar Captain Cook in de staat Queensland aan land kwam en de tweede plek in heel Australië.

  

Terug naar de (Goud)kust

Na al de natuurparken die we hebben bezocht, hebben we ons in het feest gedruis aan de drukke oostkust net onder Brisbane gewaagd. Vanaf Coffs Harbour in New South Wales, tot en met de Goldcoast. De naam van één van de plaatsen spreekt boekdelen: Surfer’s Paradise. De plek waar je gezien wordt en wil worden. Wij dus ook ;-)

In Coffs Harbour, het midden tussen Sydney en Brisbane, hebben we 3 dagen rest & relax gehad op een prachtige camping met voor Line en Tom top water amusement in het zwembad. 

Vanaf Coffs Harbour zijn we met één stop verder gereden naar de dichtbevolkte goudkust. De stop was wel een mooie overnachting aan een mooi wit strand met zwarte rotsen: bushcamping blackrock. Om er te komen moesten we wel een aardig stukje over een gravelroad.

Via de bijna verlaten bushcamping zijn we doorgereden naar de dichtbevolkte goudkust. Misschien een idee om hier een nieuwe soap op te nemen? 

Met de hoogste wolkenkrabbers in Australië, is het een kruising tussen Benidorm in Spanje en Hollywood Boulevard in Los Angeles. Verder heb je hier 6 amusementsparken om je gehele vakantie in door te kunnen brengen.

 

Wij hebben gekozen om naar Dreamworld te gaan. Onze kinderen zijn helden op sokken, dus de ‘enge’ attracties, zoals een zweefmolen, zijn soms al te spannend. Maar in Dreamworld is er genoeg te beleven voor  3 en 4-jarigen: Wiggle World = de Australische Samsom en Gert.

De attractie, waarbij we in een boomstam door het water gingen en eindigden in een snelle glijbaan, was eigenlijk te spannend. Het zal wel even duren voordat Tom weer in zo’n attractie durft. Hij vraagt nu dagelijks of we niet weer in een waterglijbaan gaan. We kwamen er drijfnat uit. 

Het is hier nu ook paasvakantie, dus het is er overal best wel druk. Heel Queensland en New South Wales zijn vrij. Op twee regendagen na is het hier continue heerlijk weer met temperaturen rond de 28 graden. Die 2 regendagen waren waarschijnlijk de naweeën van cycloon Ita, die in Cooktown, 1000 km noordelijker aan land kwam.

We zitten nu in Brisbane aan het stadsstrand.  Een mooie locatie met uitzicht op Brisbane. Zeven jaar geleden toen we hier de laatste keer waren, begon onze droom al om er met kinderen nog eens terug te komen. En nu zijn we er. Mooie herinneringen en mooie nieuwe herinneringen zijn er al weer bijgekomen! 

Line wilde de hele reis al graag in een reuzenrad. In Melbourne had ze het er al de hele tijd over. Glunderend stapte ze in Brisbane in het reuzenrad en Tom lag lekker te slapen.

We hebben ons zelfs in het nachtleven van Brisbane gestort. Gelukkig begint dat al om 18 uur, want dan is het pikdonker en kunnen we nog redelijk ons ritme vasthouden.

Tom 3 jaar!

Vandaag is Tom 3 jaar geworden. Hij heeft het heerlijk naar zijn zin en is onafscheidelijk van zijn Thomas treintje die hij gelukzalig heeft ontvangen.

Op elke foto staat hij met zijn treintje. Hij moet overal mee naartoe.
We blijven dit weekend op een hele mooie camping met mooi zwembad op de subtropische plek in Coffs Harbour.

Van kust naar outback

Zo even bijkomen in Kiama: wassen, strand en zwembad. Na al het natuurgeweld waren we toe aan een beetje rest & relax. Hoewel Robin gelijk aan het werk gezet wordt om bij de bejaarde buurman zijn nieuwe TV te installeren. Heerlijk die openheid van de Australiers. Je raakt gemakkelijk met ze in gesprek. Voor je het weet heb je het over de gewonnen cricket wedstrijd van Nederland op Engeland.

We kunnen natuurlijk de attractie van Kiama niet overslaan: De Blowhole:









Sydney laten we voorlopig nog even links liggen en we vetrekken naar de Blue Mountains. Op weg naar de Blue Mountains gaan we nog naar het spoorwegmuseum van Australie. Tom is hier helemaal in zijn element. Vanaf dat moment wil hij nog maar 1 ding voor zijn verjaardag: Thomas de stoomlocomotief! Tot nu toe hebben we veel kleine natuurparken gezien en een rustige route genomen.

De Blue Mountains is een mega populair gebied. Van skyrail, tot kabelbanen en  busladingen toeristen. Helaas hebben we hier ook te maken gekreden met de Australische wetgeving. Vanwege een grove verkeersovertreding: parkeren in de tegenovergestelde richting, hebben we een boete van ruim 100 euro gekregen. Het was op een doodlopende weg, met weinig verkeer.
En dat allemaal voor het nu volgende fantastische uitzicht op de bekendste plek in de Blue Mountains: the three sisters.









Maar....... uiteindelijk kwam het allemaal nog goed

Na de drukte van de Blue Mountains zijn we de outback in gevlucht. Via Orange (naar Willem van Oranje) zijn we naar Dubbo gereden. Dubbo is vooral bekend vanwege zijn mooie Savanne dierenpark, waar je met een soort safari door het park kan. Wij hebben gekozen met de fiets door het park te gaan. En ja: die helmen zijn verplicht.

Via de lange rechte wegen in de outback zijn we daarna doorgereden naar Coonabarabran (graag in 1x goed uitspreken), waar het National Park Warrumbungle ligt.
Dit park is in januari 2013 bijna volledig afgebrand, maar het herstel van de bomen is al in volle gang. En dat levert veel
mooie plaatjes op. En gelijk een topnotering van mooiste kampeerplek (zie links onder)!

Inmiddels zijn we aangekomen in Tamworth: De Country Muziek hoofdstad van Australië.
Tot de volgende keer!