Tot ziens Sydney? Hallo thuisfront

De laatste dagen Cairns hebben we nog gerelaxed bij het zwembad van Fred en Annemarie en afscheid genomen van onze camper. Nog even de overheerlijke taart van Annemarie!
Nadat we al onze spullen (en meer) wederom in dezelfde 4 tassen hadden gekregen gingen we vol vertrouwen naar het vliegveld van Cairns. De dame van de incheckbalie was echter onverbiddelijk. De 2 buggy's mochten niet ook nog mee. Tja..... een complete inboedelverhuizing terug naar Nederland, het leek haast te mooi om waar te zijn.

De eerste twee dagen Sydney regende het behoorlijk! We moesten dus improviseren met regen en zonder buggy's. En ja wat doe je als het giet: dan ga je naar de dierentuin van Sydney. Verpakt onder 4 poncho's, konden we volledig onherkenbaar de prachtige dierentuin verkennen. Het Australie museum was een betere optie bij dit weer om te zien. Ze hadden een mooie tyrannosaurus exhibitie naast hun beroemde collectie van alle Australische dieren. Van nu en miljoenen jaren geleden.


Verder was het ook Sydney Vivid festival. Dat betekende vanaf 6 uur elke avond een mooie lichtshow in de stad. Vooral het Sydney Opera House was prachtig verlicht, met steeds veranderende kleuren en patronen.We hebben nog een rondleiding door het bijzondere gebouw gemaakt.

Toen werd het 8 juni ..... tijd om naar huis te gaan. Het was mooi geweest en we hadden ook weer zin om terug te gaan. Zes films, zeven afleveringen van David Attenborough en vier afleveringen Mickey Mouse Clubhouse verder, stonden we weer in Nederland bij een enthousiaste familie om ons op te halen. Fijn om iedereen weer te zien.
Allemaal bedankt voor het volgen van de blog. Wij hebben er veel plezier aan beleefd!

Groeten Robin, Saskia, Line en Tom.

Mede dank aan iedereen die deze reis mogelijk hebben gemaakt:

Fred en Annemarie voor hun eindeloze gastvrijheid, chocoladetaart en onvolprezen Gado Gado.

Gilbert en Yumi, voor het feit dat we hun eerste bezoek in Australie mochten zijn en de fantastische dag in Tidbinbilla. En natuurlijk de Beefmaster BBQ.

Pap en mam voor het bijhouden van mijn post het onderhouden van de voortuin

Pa en Ma voor het maaien van het gras.

Alle familie voor de geweldige ontvangst thuis.
Willeke en Anne voor het verzorgen van onze konijnen

Onze collega's van wie we mochten gaan.

Bibi en Jeroen voor het vervangen tijdens onze afwezigheid.

Apollo Motorhomes, voor de uitgewoonde camper, het niet opmerken van de nieuwe schade en de begripvolle medewerkers.

Garagehouder in Benambra, voor een snelle en adequate service op een een desolate lokatie.

Big 4 campings, voor hun prachtige zwembaden en aandacht voor de kinderen.

Henny voor de meest geplaatste berichten.

Bertram en Sioe Huy voor de Australie tips.

Lonely Planet voor de overdaad aan informatie, waardoor keuzes maken onmogelijk is.

De Insight Guide om het allemaal weer in perspectief te plaatsen.

De Franse familie die we van tijd tot tijd tegenkwamen, merci bien pour les photos aquatique.

De McDonalds voor alle gratis Wifi.

Alle Australische pensionado's die altijd wel een praatje wilden maken.

En iedereen die we nu nog vergeten zijn.

Be Croc wise in croc country

We zijn weer een paar dagen verwend bij Annemarie en Fred. Line en Tom leerden Bo, de hond van Fred en Anne, ook als ‘zee’hond kennen. Bo blijkt een ware reddingszwemmer, die zelfs voorwerpen van de bodem van het zwembad kan opduiken!

Voor het laatste deel van onze reis met de camper gaan we nog een stukje noordelijker.

De mooie route langs te kust ten noorden van Cairns, leidde ons via Mossman Gorge, de Daintree rivier naar Cape Tribulation. Een afgelegen plek, waar ooit de problemen van de ontdekker van Australië (Captain Cook), zijn begonnen. Zijn schip liep hier vast op het rif en moest voor reparatie naar de huidige plaats Cooktown. Dit is voor ons uiteindelijk  de meest noordelijke plaats die we in Australië gaan bezoeken. 

Cape Tribulation ligt midden in het regenwoud en de bergen reiken hier tot in de zee, tot praktisch op het Great Barrier Reef.

Mossman Gorge

Nog geen twee maanden geleden kwam cycloon Ita in Cooktown aan land. De gevolgen ervan waren vooral in Cape Trib nog zichtbaar. Veel wandelingen waren gesloten vanwege ontwortelde bomen. We stonden op een mooie camping, waar de pizza’s onovertroffen waren. 

De cassowary hebben we niet meer gespot, maar dat ze er zouden moeten zijn, bewijzen alle borden langs de weg wel.

De terugweg vanuit Cape Tribulation gaat weer via de Daintree rivier. 

Dé rivier hier om krokdillen de spotten. De boottocht op de deze rivier hebben we overleefd. Eindelijk kan Saskia ook weer slapen! Het was een goede timing om krokodillen te spotten. In totaal hebben we er wel 9 gezien. Nu namen we de waarschuwingsbordjes al serieus, maar nu helemaal. Verder hadden we een gids, die ondanks of  misschien wel dankzij zijn leeftijd, een extreem goed oog had voor slangen en vogels. 

In totaal hebben we 5 groene boomslangen gezien en we zullen jullie maar niet vermoeien met alle soorten vogels die er te zien waren. In bepaalde what’s appjes die we van familie hebben gekregen, worden we een beetje belachelijk gemaakt met onze wildlife spotting. We krijgen al foto’s toegestuurd van een Spaanse rat in Barcelona en een kookaburra in gevangenschap op Texel. Maar voor de trouwe fans toch nog en zoekplaatje! Zoek de groene boomslang.

Onze tussenstop op weg naar Cooktown is Port Douglas. Een modern, mooi toeristenplaatsje. We blijven hier maar één nachtje om de volgende dag een lange rit naar het desolate Laura in Cape York te rijden. 

Dit is het laatste plaatsje wat met een gewone auto te bereiken is. Verder Cape York in heb je een 4WD nodig. 

Laura is beroemd om zijn rock-art van de aboriginals. Het plaatsje zelf is niet veel meer dan een roadhouse, een motel en een camping. De aboriginal tekeningen zijn het echter helemaal waard om deze uitstap te maken. De mooiste tekeningen waren alleen bereikbaar met een 4WD over een weg waar je normaal gesproken niet eens met een mountain bike doorheen zou rijden.

Na Laura moesten we een stukje terug rijden en vervolgens nog 80 km verder naar het noorden. Cooktown is een dorpje met veel historische betekenis. Buiten het plaatselijke James Cook museum , het James Cook monument en de mooie ligging tussen de bergen is hier echt niets te beleven. 

Maar dat maakt het juist ook wel weer bijzonder. Wel had de lokale VVV nog een leuke wandeling uitgestippeld: over een vervallen kerkhof en langs een mangrovebos, waar wij bij elke modderpoel een krokodil  dachten te zien liggen.  Gelukkig zoeken krokodillen vaak een makkelijke kleine prooi; dus Robin en Saskia waren veilig. 

Dwars door niemandsland zijn we met een overnachting in Port Douglas weer naar Cairns gereden. 

Op de ochtend dat we naar Cairns reden, was Saskia jarig. Line en Tom hadden zelfgemaakte oorbellen voor Sas haar verjaardag gemaakt. Terug in Cairns voelde bijna als thuiskomen. Anne had een chocolade verjaardagstaart gebakken en ’s avonds  had Fred een heerlijke Gado Gado gemaakt. Sas voelde zich helemaal jarig.

Vandaag hadden we de grote camper schoonmaak, waarbij we alle kleding en spullen weer in 4 tassen moesten zien te krijgen.

Nog 2 dagen Cairns en dan vliegen we naar Sydney voor de laatste 4 dagen van onze trip.