Outback en back.

Vanuit de Town of 1770 hebben we een dagtour naar het idyllische Lady Musgrave Island gemaakt.

Gelukkig had Saskia geluisterd naar de adviezen en had ze Travel Calm ingenomen, want de catamaran reis over de oceaan was zelfs op een rustige dag behoorlijk onstuimig te noemen. De halve boot was aan het overgeven of ze zagen lijkwit (Hier hebben we helaas geen foto's van). Line en Tom hadden nergens last van. Die sliepen zoals gebruikelijk tijdens de hoogste golven het beste.

Het was het wel helemaal waard, want Lady Musgrave is een onbewoond bounty eiland, met een prachtige lagoon met koraal eromheen. In de ochtend hebben we daar gesnorkeld. 

Het lukte zelfs om even mee te zwemmen met een zeeschildpad. 

Na de lunch hebben we met een glasbodemboot over het koraal gevaren. Daarna werden we afgezet op het eiland, waar zeer zeldzame vogels nesten en broeden.

Het was een perfecte dag. De terugreis was een stuk minder onstuimig.

Na de kust zijn we naar de outback gereden. De afstanden zijn dan gelijk een stuk groter om iets moois te bezoeken. Maar de route alleen al is het meer dan waard (volgens Robin). 

De eindbestemming: Carnarvan Gorge, was het ook voor Saskia helemaal waard.

In Carnarvon Gorge kom je vanuit een relatief droog landschap ineens in een vallei met subtropisch regenwoud. Hier vind je ook veel aboriginal tekeningen. Op een prachtige plek langs de Carnarvon rivier hebben we 2 nachten op een camping gestaan.

Nu lijkt het allemaal heel rooskleurig wat we meemaken, maar er zijn ook andere dagen bij: om 18 uur zat een 10-tal mensen klaar om in deze rivier het vogelbekdier spotten. Althans als Line en Tom niet in de buurt waren geweest. Na de lange autorit waren ze zo uitgelaten dat ze langs de waterkant even flink ruzie gingen maken wie welk diertje mocht hebben om mee te spelen.

Na dit voorval ging het tijdens het roast diner op de camping nog even door. Tom plaste in zijn broek, Line moest ook plassen en daarmee aten we koud. Verder was Line de andere gasten de hele tijd hun eten van het bord aan het kijken.

De dag daarna echter hebben ze een wereldprestatie neer gezet door 8 km te lopen naar een prachtige plek in de Gorge.

In het park hebben we ongeveer rond de 70 kangoeroes gezien, een echidna en een vogelbekdier.

Na Carnarvon Gorge hebben we ons geluk beproefd op de ‘gemfields’ rond Emerald. Vanuit het plaatsje Sapphire en Rubyvale (what’s in the name) hebben we bij een mijn gezocht naar edelstenen. Je koopt een emmer met stenen, die je tot op de bodem mag uitzoeken. 

Ons resultaat was toch aardig. Een klein groen, saffieren steentje van 4-6mm. Geslepen zou het ongeveer 80-100 Australische dollars moeten opbrengen.

Na Emerald hebben we weer een flinke lange rit gemaakt richting de kust, langs vaak desolate wegen, met mooie uitzichten. 

We eindigden in Eungella National Park (Zo probeer dat maar eens uit te spreken), waar we weer op zoek zijn gegaan naar het vogelbekdier. Ook hier hadden we weer geluk. Net op het moment dat we weg wilden gaan zagen we een vogelbekdier redelijk dichtbij heen en weer zwemmen. Nu zitten we weer aan de kust in Airlie Beach.